Ο μέγιστος αποκλεισμός των ανδρογόνων

συντάκτης: γιατρός Antonova A.Yu.

Ο μέγιστος ανδρογενικός αποκλεισμός είναι ένας από τους τρόπους αντιμετώπισης του καρκίνου του προστάτη. Αυτή η ασθένεια είναι ένας όγκος που αναπτύσσεται υπό την επίδραση των αρσενικών ορμονών φύλου - ανδρογόνων (τεστοστερόνη).

Τα περισσότερα, δηλαδή το 90-95% της τεστοστερόνης παράγεται στους όρχεις, το υπόλοιπο - στα επινεφρίδια και στον λιπώδη ιστό. Έτσι, ο αποκλεισμός των ανδρογόνων είναι η απομάκρυνση των ανδρών σεξουαλικών ορμονών με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και ο μέγιστος αποκλεισμός των ανδρογόνων είναι μια μέθοδος θεραπείας, η οποία συνίσταται στον συνδυασμό χειρουργικού ή φαρμάκου ευνουχισμού με το διορισμό αντιανδρογόνων.

Ποιοι είναι οι αγωνιστές της ωχρινοποιητικής ορμόνης;

Ο χειρουργικός ευνουχισμός (ορχεκτομή) είναι μια διαδικασία για την απομάκρυνση των ανδρικών σεξουαλικών αδένων (όρχεων) υπό τοπική αναισθησία. Το επίπεδο των ορμονών πέφτει λίγες ώρες μετά την επέμβαση. Κάκωση φαρμάκων - μείωση του ποσοστού των ανδρών σεξουαλικών ορμονών με τη βοήθεια ειδικών φαρμάκων - αγωνιστές ωχρινοποιητικής ορμόνης. Για το σκοπό αυτό, χρησιμοποιήστε Buserelin, goserelin, tryptorelin, οι οποίες χορηγούνται υποδορίως, κατά κανόνα, μία φορά σε 28 ημέρες. Όταν χρησιμοποιούνται σε 3-5 ημέρες, υπάρχει ένα λεγόμενο "σύνδρομο flash", δηλαδή μια αύξηση του επιπέδου τεστοστερόνης για σύντομο χρονικό διάστημα, αλλά στις ημέρες 21-28 το επίπεδο του μειώνεται τελικά. Παρενέργειες αυτών των μεθόδων: οστεοπόρωση - μειωμένη οστική πυκνότητα, γυναικομαστία (μικρή μεγέθυνση των μαστικών αδένων), στυτική δυσλειτουργία (ανικανότητα), παραβίαση της σεξουαλικής επιθυμίας.

Αντιανδρογόνα

Δεδομένου ότι μετά τον χειρουργικό ή τον καρκίνο του φαρμάκου το σώμα σταματά να παράγει 90-95% των αρσενικών ορμονών, στη συνέχεια να μειώσει την παραγωγή του εναπομείναντος 5-10%, είναι απαραίτητη η πρόσληψη αντιανδρογόνων. Τα αντιανδρογόνα είναι φάρμακα που ανταγωνίζονται την τεστοστερόνη στα κύτταρα του προστάτη, γεγονός που οδηγεί σε μείωση της ανάπτυξης του όγκου.

Στερεοειδή και μη στεροειδή παρασκευάσματα

Σύμφωνα με τη χημική δομή των φαρμάκων χωρίζονται σε στεροειδή και μη στεροειδή. Διαφορετικά, τα μη στεροειδή αντι-ανδρογόνα δεν οδηγούν σε μείωση της συγκέντρωσης της τεστοστερόνης, η οποία, όταν συνταγογραφήθηκε, παραμένει σε κανονικό ή και ελαφρώς αυξημένο επίπεδο. Τα στεροειδή περιλαμβάνουν χλωρομανδινόνη, κυπροτερόνη, μεγεστρόλη. Μπορεί να προκαλέσει παρενέργειες όπως η μειωμένη σεξουαλική επιθυμία, η γυναικομαστία, οι καρδιαγγειακές επιπλοκές, η διάσπαση του γαστρεντερικού σωλήνα (διάρροια, φούσκωμα, ναυτία, έμετος).

Μη στεροειδή - φλουταμίδη, βικαλουταμίδη (Casodex), νιλουταμίδη. Η θεραπεία με αυτά τα φάρμακα δεν συνοδεύεται από μείωση της γενετήσιας γενετικής δραστηριότητας, καθώς δεν μειώνουν τη συγκέντρωση της τεστοστερόνης. Από τις παρενέργειες μπορεί να είναι παραβιάσεις του ήπατος, γυναικομαστία, προβλήματα όρασης, αναιμία.

Συμπέρασμα

Συνήθως ο μέγιστος ανδρογενικός αποκλεισμός είναι η συνήθης μέθοδος για την αντιμετώπιση του καρκίνου του προστάτη με μεταστάσεις, η οποία συνταγογραφείται κατά τη διάρκεια των πρώτων 6 μηνών της θεραπείας για ταχύτερο αποτέλεσμα, και στη συνέχεια τα αντιανδρογόνα μπορούν να ακυρωθούν.