Υδραδενίτιδα: αιτίες, συμπτώματα και θεραπεία

Συντάκτης: χειρουργός Yurevich VV

Το ανθρώπινο δέρμα είναι ένα πολύ περίπλοκο όργανο που εκτελεί διάφορες λειτουργίες. Από όλες τις χειρουργικές δερματικές παθήσεις, η υδραδενίτιδα είναι πιο συνηθισμένη.

Η υδρεδενίτιδα είναι οξεία πυώδης φλεγμονή των ιδρωτοποιών αδένων του δέρματος. Παρά το γεγονός ότι οι αδένες ιδρώτα καλύπτουν πλήρως το δέρμα του ατόμου, ο υδραδενίτης βρίσκεται κυρίως στο μασχαλιαίο και λιγότερο συχνά στις βουβωνικές περιοχές του σώματος. Για να κατανοήσουμε τι είναι ο υδραδενίτης, είναι απαραίτητο να καταλάβουμε τι είναι ο αδένας ιδρώτας και τι συνίσταται.

Ο αδένας του αδένα μοιάζει με αχλάδι, το παχύρρευστο μέρος του είναι βαθιά στο δέρμα και το στενό του μέρος - ο αδρεναστικός αγωγός ανοίγει στην επιφάνεια του δέρματος δίπλα στα μαλλιά. Μέσω αυτού του αγωγού, ο ιδρώτας που παράγεται από τον αδένα, ρέει στην επιφάνεια του δέρματος και το ενυδατώνει.

Όταν η φλεγμονή του ιδρωτοποιού αδένα καταρρίπτεται στην πρώτη θέση, οίδημα του αποχετευτικού αγωγού του, ο οποίος είναι ήδη πολύ στενός, είναι τελείως φραγμένος. Ο μολυσμένος ιδρώτας σε αυτή την περίπτωση δεν έχει τη δυνατότητα εκροής, επεκτείνει τον αδένα του ιδρώτα, ο οποίος αυξάνεται σε μέγεθος και διογκώνεται. Υπάρχει ένα μικρό ενδοδερματικό απόστημα.

Ο λόγος για τον υδραδενίτη

Η κύρια αιτία ανάπτυξης της υδραδενίτιδας είναι η μόλυνση. Στο ανθρώπινο δέρμα υπάρχουν πολυάριθμοι διαφορετικοί μικροοργανισμοί που, με μικροτραυματισμούς του δέρματος των μασχαλιαίων και τρυπών περιοχών, που συχνά συμβαίνει με το ακούσιο ξύρισμα, οι πλήρεις άνθρωποι με τριβή του δέρματος κατά τη διάρκεια έντονης σωματικής δραστηριότητας, ειδικά κατά την καυτή περίοδο, εισέρχονται στον ιδρωτοποιό αδένα, προκαλώντας τη φλεγμονή του.

Επίσης στην ανάπτυξη της υδραδενίτιδας προδιαθέτουν διάφορες ενδοκρινικές παθήσεις, διαβήτη, καθώς και όλες τις ασθένειες που συνοδεύονται από μείωση της σωματικής ανοσίας.

Λόγω του τυπικού εντοπισμού και των χαρακτηριστικών συμπτωμάτων, στις περισσότερες περιπτώσεις, η υδραδενίτιδα δεν παρουσιάζει δυσκολίες στη διάγνωση, όχι μόνο για τους γιατρούς, αλλά και για κάθε άνθρωπο.

Σημάδια εμφάνισης υδραδενίτιδας

Εξωτερικά, η υδραδενίτιδα είναι ένα μικρό πρήξιμο στο δέρμα της μασχάλης, το οποίο έχει ορισμένα ειδικά χαρακτηριστικά. Αυτός ο σχηματισμός είναι κοκκινωπός, πρησμένος, έντονα οδυνηρός τόσο σε ηρεμία όσο και σε μια αφή. Η νόσος αρχίζει σταδιακά με την εμφάνιση ενός μικρού μαστού στο δέρμα, το οποίο για μερικές μέρες αυξάνεται σταδιακά σε μέγεθος και τα μεγέθη αυτά μπορεί να ποικίλουν σημαντικά από τους κόκκους κεχρί σε αυγά κοτόπουλου. Ταυτόχρονα, υπάρχει μια σταδιακή αύξηση του πόνου, η οποία παίρνει τη μορφή μόνιμου, παλλόμενου, στερητικού του ύπνου ανθρώπου. Συχνά στους ασθενείς παρατηρείται αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος και γενική δυσφορία.

Λόγω των χαρακτηριστικών ειδών υδραδενίτη μεταξύ των ανθρώπων, το όνομα "μαστίγιο σκύλων" έχει καθιερωθεί εδώ και καιρό λόγω της ομοιότητας με τη θηλή του θηλαστικού σκύλου.

Τις περισσότερες φορές, η υδραδενίτιδα επηρεάζει έναν αδένου ιδρώτα, αντίστοιχα, σχηματίζοντας έτσι ένα μόνο υποδόριο απόστημα. Ωστόσο, δεν είναι ασυνήθιστο για περιπτώσεις όπου η υδραδενίτιδα επηρεάζει αρκετούς ιδρωτοποιούς αδένες, συμπεριλαμβανομένης ταυτόχρονης βλάβης και στις δύο μασχάλες.

Με μια ευνοϊκή πορεία αυτής της νόσου, αναπτύσσεται απότομα, μέσα σε δύο με τρεις μέρες υπάρχει εξαϋλωσία του ιδρώτα, το απόστημα ανοίγει, το πύον βγαίνει και μέσα σε λίγες μέρες αρχίζει η αυτοθεραπεία. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, με την πρόωρη θεραπεία, η πυώδης διαδικασία μπορεί να εξαπλωθεί πέρα ​​από τον αδένα του ιδρώτα. Αυτό δημιουργεί μια διάχυτη πυώδη φλεγμονή της μασχαλιαίας περιοχής, η οποία, λόγω των περίπλοκων ανατομικών χαρακτηριστικών της, μπορεί να εξαπλωθεί στον ώμο, κάτω από τον μεγάλο θωρακικό βραχίονα, κάτω από το ωμοπλάνο και ακόμη και γύρω από το λαιμό.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο σε όλες τις περιπτώσεις υδραδενίτιδας είναι απαραίτητη η έγκαιρη χειρουργική φροντίδα. Μόνο αυτή η προσέγγιση μπορεί να αποτρέψει αποτελεσματικά την εμφάνιση σοβαρών επιπλοκών.

Μια άλλη ιδιαιτερότητα και το πρόβλημα της υδραδενίτιδας είναι η αρκετά συχνή επανάληψή της, δηλαδή η εκ νέου εμφάνιση στην ίδια θέση. Υπάρχουν ασθενείς που λειτουργούν δεκάδες φορές, αλλά παρά ταύτα, τα αποστήματα εμφανίζονται ξανά και ξανά. Αυτό υπογραμμίζει εκ νέου τη σημασία της έγκαιρης και επαρκούς θεραπείας ως το καλύτερο προληπτικό μέτρο για τις επιπλοκές.

Θεραπεία

Η κύρια μέθοδος θεραπείας της οξείας πυώδους υδρεδενίτιδας είναι χειρουργική. Υπάρχουν δύο κύριες μέθοδοι δράσης για την υδραδενίτιδα:

1. Άνοιγμα του υδραδενίτη. Η λειτουργία συνίσταται στην ανατομή του δέρματος της μασχάλης πάνω από το απόστημα, το πύο εκκενώνεται και μετά από μια σύντομη περίοδο απολίνωσης το τραύμα θεραπεύεται. Ωστόσο, αυτή η μέθοδος έχει ένα σημαντικό μειονέκτημα - συχνές υποτροπές της νόσου εξαιτίας του γεγονότος ότι ο φλεγμονώδης αδένας δεν απομακρύνεται, ο οποίος στη συνέχεια προκαλεί επαναλαμβανόμενη εξάντληση.

2. Εξόγκωση υδραδενίτιδας. Αυτός ο τύπος λειτουργίας θεωρείται ριζικός, δηλαδή, μετά την εφαρμογή του, ο υδραδενίτης σε αυτή την περιοχή, κατά κανόνα, δεν εμφανίζεται πλέον. Η ουσία της πράξης είναι ότι ο φλεγμονώδης αδένας με το πύον αποκόπτεται μέσα στους υγιείς ιστούς και η πληγή ραμμένη.

Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, η υδραδενίτιδα, ανεξάρτητα από τον τύπο της επέμβασης, λειτουργεί σε πολυκλινική με τοπική αναισθησία. Μόνο σε παραμελημένες περιπτώσεις, ειδικά υπό την παρουσία πολλαπλής υδριαδενίτιδας, είναι απαραίτητη η νοσηλεία του ασθενούς στο νοσοκομείο, όπου αυτός λειτουργεί υπό γενική αναισθησία.

Κατά κανόνα, η υδραδενίτιδα προχωρά ευνοϊκά, χωρίς σοβαρές επιπλοκές. Ωστόσο, πρέπει να θυμόμαστε ότι με συχνές εξάρσεις, επαναλαμβανόμενη εμφάνιση αποστημάτων, παρά μια ριζικά διεξαγόμενη χειρουργική επέμβαση, θα πρέπει να σκεφτεί κανείς εάν μια τέτοια πορεία υδριαδενίτιδας είναι αποτέλεσμα οποιωνδήποτε σοβαρών διαταραχών στο σώμα. Σε τέτοιες περιπτώσεις, εκτός από τη χειρουργική θεραπεία, είναι απαραίτητη μια λεπτομερής εξέταση του ασθενούς.